நொறுக்ஸ் - திங்கள் - 09/03/2009

போன வாரம் அலுவலகத்தில் மின் தூக்கியில் போயிட்டிருக்கும்போது - பக்கத்துலே இருந்த ஒரு வெள்ளையம்மா (வார்த்தை உபயம் நன்றி: நசரேயன்) - உங்க வீட்டுலே குழந்தைங்க இருக்கான்னு கேட்டாங்க. அட, இவங்க ஜோசியம் பாக்கறவங்க போலிருக்கே - இப்படி சரியா சொல்லிட்டாங்களே - நம்ம 'அம்மா'க்கு இன்னும் இவங்களை தெரியாது போலன்னு நினைச்சிட்டிருந்தேன். பிறகு எப்படி அவங்க சரியா சொன்னாங்கன்னு தெரிஞ்ச பிறகு - பயங்கர வெக்க வெக்கமா வந்தது... விவரத்திற்கு கீழே பாருங்க... (அட தரையிலே இல்லேங்க... பதிவில் கீழே!!!)


*****


இந்த ஊர்லே கார்லே போகும்போது ஒலிப்பானை பயன்படுத்த அவசியமே வராது. கடந்த மூணு வருடத்தில் நான் ஓரிரு முறையே அதை பயன்படுத்தியிருப்பேன். அதனாலே, அப்படி ஒரு விஷயம் என் கார்லே இருக்குன்றதே எனக்கு மறந்து போச்சு.

ஒரு தடவை என்ன ஆச்சுன்னா, போக்குவரத்து சிக்னல்லே என்னோட முறை வந்தப்புறம்கூட, சடார்னு பக்கத்திலிருந்து இன்னொரு வண்டி என்னை க்ராஸ் பண்ணிடுச்சு. உடனடி ப்ரேக் அடிச்சதாலே, மயிரிழையில் இடிக்காமே போச்சு அந்த வண்டி. அந்த சமயத்திலும் ஒலிப்பானை அடிக்கணும்ற எண்ணமே வரவில்லை. எனக்கு இதுகூட ஆச்சரியத்தை உண்டுபண்ணவில்லை. மேட்டரை கேளுங்க...

நம்ம ஊர்லே இத மாதிரி நாம மத்தவங்களுக்கு ‘கட்' கொடுத்தாலோ, மத்தவங்க நமக்கு ‘கட்' கொடுத்தாலோ - அவங்களை முந்திகிட்டு நாமளே - “ஓய்.. வீட்லே சொல்லிட்டு வந்துட்டியா”ன்னு ஆரம்பிச்சி - படபடன்னு தேர்தல் வாக்குறுதிகளைப் போல் கொட்டக்கூடிய கெட்ட வார்த்தைகளும் மேற்கூறிய சம்பவத்தின்போது எனக்கு வாயில் வரவில்லை. என்னடா இது, அமெரிக்கா வந்து கெட்ட வார்த்தைகளைக் கூட மறந்துட்டேனான்னு ஒரு சந்தேகம் வந்துடுச்சு. ஹிஹி.. அப்புறம் மனசுலேயே ஒரு தடவை சரிபார்த்தபிறகுதான் சந்தேகம் தெளிவாச்சு.... மனசும் நிம்மதியாச்சு.


*****


சட்டை, பேண்டை மேட்சிங்கா போடணும்னு யார்தான் கண்டுபிடிச்சாங்களோ? நமக்கு இதெல்லாம் சரியே படாது. கண்ணை மூடிட்டு அலமாரியில் கைவச்சா, கையில் மாட்டுற சட்டை, பேண்டை போட்டுட்டு போயிடுவேன். வீட்லே கன்னா பின்னான்னு திட்டுவாங்க. நான் சொல்றது என்னன்னா - ‘என்னை தெரிஞ்சவங்களுக்கு என் பழக்கம் பற்றி தெரியும். என்னை தெரியாதவங்களைப் பற்றி எனக்கு என்ன கவலை?”. அப்பவும் வீட்லே ஒத்துக்க மாட்டாங்க. “ஆள் பாதி, ஆடை பாதி”ன்னுவாங்க. “ஆள் பாதி, (மேட்சிங்) ஆடை பாதி”ன்னு யாரும் சொல்லலியேன்னுவேன்.


நீங்களே சொல்லுங்க, மேட்சிங்கா துணி போடலேன்னா, முட்டையும் தக்காளியுமா வீசப்போறாங்க?


*****


ஒரு ஜோக்:

காலை ஆறு மணி:
கணவன்: (மனைவியிடம்): “ நீ மட்டும் இல்லேன்னா....”
மனைவி: “அதெல்லாம் ஒண்ணும் ஆகாதுங்க....”

காலை ஒன்பது மணி:
கணவன் (மனைவியிடம்): “ நீ மட்டும் இல்லேன்னா... நான்.... ”
மனைவி: “அதெல்லாம் ஒண்ணும் ஆகாதுங்க....”

மதியம் 12 மணி:
கணவன் (மனைவியிடம்): “ நீ மட்டும் இல்லேன்னா... நான் எப்படி இருக்கப்போறேன்னு தெரியல.... ”
மனைவி: “அதெல்லாம் ஒண்ணும் ஆகாதுங்க....”

மாலை 4 மணி:
கணவன் (மனைவியிடம்): “ நீ மட்டும் இல்லேன்னா... நான் எப்படி இருக்கப்போறேன்னு தெரியல.... ”
மனைவி: (கண் கலங்கியவாறே) : “அதெல்லாம் ஒண்ணும் ஆகாதுங்க....”
கணவன்: ”போகும்போது பத்து நாளைக்கு வர்றாப்பல தோசைக்கு மாவு வெச்சிட்டு எங்கே வேணா போயிட்டு வா”..


*****


சினிமாவில் இடைவேளையின்போது தென்படுற நண்பர்கள் - “என்னடா, சினிமாக்கு வந்தியா?”ன்னா எவ்ளோ கோபம் வரும்? அதே மாதிரிதான், ஒரு வாரமா பேசக்கூட முடியாமே தொண்டை கட்டிண்டு ஜலதோஷத்தில் திக்கித் திணறிட்டிருக்கும்போது - பக்கத்து மாநில நண்பர் ஒருவர் சிரிச்சிக்கிட்டே - “என்ன ஜலதோஷமா?”ன்னார்.


ஏற்கனவே அவங்களுக்கும் நமக்கும் வாய்க்கா தகராறு நடந்திட்டிருக்கு. இதிலே நான் வேறே அவரைப் பிடிச்சி திட்டிட்டேன்னா, தகராறு இன்னும் முத்திப் போய் - நெய்வேலி வரை ஊர்வலம், தனியா உண்ணாவிரதம்னெல்லாம் ஆயிடும்னு பயத்திலே - “ஆமா. பேஸ்மெண்ட் ஸ்ட்ராங்க்... பில்டிங் வீக்”ன்னேன்.


இன்னும் அந்த ஜோக்கு அவிங்க மொழியிலே வரலே போலிருக்கு.


*****


விடியற்காலையிலே அமைதியான சூழ்நிலையில் ஏதாவது பாட்டு கேட்டேன்னு வைங்க.. அன்னிக்கு நாள்முழுக்க அதே பாட்டை முணுமுணுத்துக் கொண்டே இருப்பேன். எல்லோரும் அதே மாதிரிதான்னு நினைக்கிறேன்.

உதாரணத்துக்கு ‘அத்தரும் ஜவ்வாதும் அள்ளியே பூசிடினும்...'னு கேட்டுட்டா அன்னிக்கு முழுவதும் அதையே பாடுறாப்போல, ஒரு நாள் என்ன ஆச்சுன்னா, காலங்கார்த்தாலே சஹானாவோட ரைம்ஸ் எதையோ கேட்டுட்டேன். மின் தூக்கியில் போகும்போது, மனசுலே பாடுறேன்னு கொஞ்சம் சத்தமா பாடிட்டேன்னு நினைக்கிறேன்.. அதை அந்தம்மா கேட்டுட்டாங்க. அதான் விஷயம்.

அந்த நிகழ்ச்சிக்கப்புறம் - மனசுலே எதையும் நினைக்கிறதுக்கு முன்னாடி சுத்திமுத்தி யாரும் இருக்காங்களான்னு பாத்துக்கிடுவேன். ஹிஹி.

*****