தங்கச்சிய நாய் கடிச்சிடுச்சுப்பா...!!!

உ.பாவின் (உற்சாக பானம்) மயக்கத்தால் ஜனகராஜ் திரும்பத் திரும்ப அதையே சொல்வதும், பக்கத்தில் உட்கார்ந்திருக்கும் தலைவர் டென்சனாவதும் அனைவரும் அறிந்ததே. படம் பேரு எனக்குத் தெரியல.


அப்படி உ.பா குடிப்பவரின் பக்கத்தில் உட்கார்ந்து பெப்ஸி, கோக் குடிக்கும்போதும், சைட் டிஷ் கொறிக்கும் போதும், நான் பட்ட அவஸ்தைகளை இந்த பதிவில் சொல்ல முற்பட்டிருக்கிறேன்.


ஒரு சமயம் நோய்டாவில் ஓட்டலில் மூன்று நண்பர்கள் தங்கியிருந்தோம். இரவு பதினோரு மணி. நண்பர்கள் வழக்கம்போல் உ.பாவில். பால்கனி விளக்கை யார்றா போட்டது? என்று கேட்டவாரே நண்பர் ஒருவர் போய் அதை அணைத்து விட்டு வந்தார். ஒரு ஐந்து நிமிடம் கழித்துதான் தெரிந்தது - முன்பு இருந்ததைவிட இப்போது வெளிச்சம் அதிகமாகி விட்டது என்று. நண்பர் புலம்பியவாறே மறுபடி போனார். விளக்கு எரிந்து கொண்டிருந்தது. "அட, இப்பத்தானே அணைச்சிட்டு போனேன்?"ன்னு மறுபடி அதை அணைத்து விட்டு வந்தபிறகுதான் எல்லோருக்கும் தெரிந்தது, முன்பு வெளிச்சம் வந்தது தெரு விளக்கிலிருந்து. எங்கள் அறைப்பக்கத்திலேயே ஒரு தெரு விளக்கு பளிச்சென்று எரிந்து கொன்டிருந்தது. ஸ்டடியா
இருக்கேன், ஸ்டடியா இருக்கேன்னு சொல்லிக்கிட்டு லைட் எங்கே எரியுதுன்னே தெரியலியேன்னு அவரை அடுத்த கொஞ்ச நாளைக்கு ஓட்டிக்கிட்டிருந்தோம்.



சென்னையில் ஒரு தடவை உ.பா கச்சேரி முடிந்தபிறகு சாப்பிட ஆயிரம் விளக்கு சரவண பவனுக்கு போயிருந்தோம். நண்பர் வழக்கம்போல் படு உற்சாகமாயிருந்தார். யாரையாவது கலாய்க்கணும் சத்யான்னு சொல்லிக் கொண்டே, அங்கு வேலை செய்யும் ஒரு நபரை அழைத்தார். கடையில் வைக்கப்பட்டிருந்த - திருமுருக. கிருபானந்த வாரியாரின் படத்தை காட்டி - இவரு யாரு? என்றார். அந்த நபரோ சீரியஸாக - அவர்தான் வாரியார் என்றார். நண்பர் - "இந்த கடை ஓனரா?". "இல்லை". "அப்போ ஏன் அவர் படத்தை இங்கே மாட்டி வெச்சிருக்கீங்க? அதை முதல்லே எடுங்க". அவ்ளோதான். அந்த நபருக்கு புரிந்து விட்டது - நம்ம ஆள் உ.பாவில் இருக்கிறாரென்று. "இங்கேயே இருங்க. ஒரு நிமிஷம் வர்றேன்"னு போய் அவர் மேனேஜரிடம் போட்டுக் கொடுத்துவிட்டார். மேனேஜர் வந்தால் நமக்கு டின்னுதாண்டின்னு சொல்லியும், உ.பாவின் ஆசியால் சிரித்துக் கொண்டே நின்ற நண்பரை நெட்டித் தள்ளி வெளியே கொண்டு வருவதற்குள், போதும் போதுமென்றாகிவிட்டது.



மற்றொரு சமயத்தில் தில்லியில் நண்பர்களுடன் (சுமார் 25 பேர்) தங்கியிருந்தபோது, சிறுசிறு குழுக்களாக பிரிந்து மக்கள் வாரயிறுதியை கொண்டாடுவார்கள்(!!!). அதில் ஒரு நண்பருடைய பழக்கம் என்னவென்றால், உ.பா அதிகமாகிவிட்டால் அவருக்கு உற்சாகம் பொங்கிவிடும். பக்கத்தில் இருப்பவர்களுக்கு 'உம்மா' கொடுக்க ஆரம்பித்துவிடுவார். இந்த பழக்கம் தெரிந்த மற்றவர்கள், நிலைமையை சரியாக கணித்து தப்பி ஓடிவிடுவர். புதிதாக கோஷ்டியில் வந்து
சேர்ந்திருக்கும் நபர் யாரையாவது - இவர் நல்லா ஜோக் சொல்வார், சிரித்துக் கொண்டே இருக்கலாம் - என்று சொல்லி, அந்த நண்பர் பக்கத்தில் உட்கார வைத்து விடுவோம். அப்புறமென்ன, சிறிது நேரம் கழித்து நண்பர் ஆரம்பிப்பார். "தம்பி, நீ ரொம்ப கொடுத்து வெச்சவன்". புதிதாக வந்தவர் கேட்பார் "என்ன விஷயம்?". உம்மா கொடுக்க பாய்ந்து கொண்டே இவர் சொல்வார் - "உனக்குதான் இன்னிக்கு நான் முதல்லே உம்மா கொடுக்கப்போறேன்". அடுத்த நாள் காலையில் உம்மா கொடுத்தவர் எல்லோரிடமும் மன்னிப்பு கேட்டுவிட்டாலும், அடுத்த வாரயிறுதியில் மறுபடி உம்மா கதை தொடரும்.