சுத்தி சுத்தி வந்தேங்க!! தசாவதாரம் பாக்கலேங்க!!!

போன வாரம் பாப்பாவிற்கு உடம்பு சரியில்லாததால், போகமுடியாத 'தசாவதாரத்துக்கு' இந்த வாரம் போகலாம் என்று முடிவு செய்து புறப்பட்டோம்.


NY Fresh Meadows-ல் உள்ள பாம்பே திரையரங்கம். 62மைல்கள் தூரம் உள்ளதால் 2 மணி நேரம் முன்பே - நண்பர் குடும்பத்துடன் சென்றோம். எல்லாம் நல்லாத்தான் போயிட்டிருந்தது. கடைசி 2 மைல்கள் இருக்கும்போது, ஒரு விபத்தினால், மாற்றுப்பாதையில் போகச்சொல்லி 'மாமா' சொன்னதால், வண்டியை திருப்பினோம்.


நல்லவேளை, ஒரு நண்பரிடமிருந்து வாங்கிக்கொண்டு போயிருந்த GPSன் உதவி இருந்ததால் - மாற்றுப்பாதையில் போய், கடுமையான போக்குவரத்தில் மாட்டி, வண்டி நிறுத்துவற்காக சரியான இடம் தேடி - திரையரங்கை அடையும்போது நேரம் 12.30. படம் துவங்கும் நேரம் 12. கடைசி 2 மைல்களைக் கடப்பதற்கு மட்டும் 1 மணி நேரமாயிருக்கிறது.


கொஞ்சம் திரும்பி தங்கமணியை பார்த்தேன். நவரசங்களில் சிலவற்றை மட்டும் தேர்ந்தெடுத்து (அந்த ரசங்கள் உங்கள் கற்பனைக்கே!!!) அவர் முகத்தில் மாத்தி மாத்தி காட்டிக்கொண்டிருந்தார். அந்த ரசங்களைப் பார்த்தபிறகு எனக்கு பேச வார்த்தைகளே வரவில்லை. அதனால் பேசாமல் உட்கார்ந்து கொண்டிருந்தேன்.


தசாவதாரம் ஒரு நாளைக்கு ஒரு காட்சிதான் என்பதால் வேறுவழியில்லாமல் ஏற்கனவே திட்டமிட்டிருந்தபடி, அங்கிருந்து புறப்பட்டு பக்கத்தில் Jackson Heights என்னுமிடத்தில் இருந்த இந்திய கடைக்குப் போய், அங்கேயே சாப்பிட்டு, வீட்டிற்குத் தேவையான பொருட்களை வாங்கிக்கொண்டு திரும்பினோம்.


காலையில் போகும்போது ஜாலியாக திரைப்படப் பாடல்களைக் கேட்டுக்கொண்டே போன நான், திரும்பி வரும்போது, தங்கமணியின் மேற்கூறிய ரசங்களின் வெளிப்பாடுகளைக் கேட்டுக்கொண்டே வந்தேன்.


வீட்டிற்கு வந்த பிறகு - ஏம்மா, நாளைக்கு இன்னும் கொஞ்சம் முன்னாடியே கிளம்பிடுவோம். என்ன, அப்போதான் படம் ஆரம்பத்திலிருந்து பாக்கமுடியும். ஓகேவா?... என்று சொல்லி முடிக்கக்கூட இல்லை, அதற்குள் என் முதுகில் ஏதோ விழுந்ததால், நான் கீழே விழுந்தேன்.


கீழே விழுந்தால் என்ன, மீசையில் மண் ஒட்டவில்லை... அது போதும் எனக்கு....